Numërimi mbrapsht drejt së dielës vazhdon në mënyrë të pashmangshme, ndërsa Interi ngroh motorët në funksion të një derbi themelor italian, për moral dhe për klasifikim. Zikaltrit kanë nevojë për ta rifilluar garën drejt titullit, pas frenimit të mprehtë në dy ndeshjet e fundit, por jo vetëm. Ndeshja kundër Juventusit është gjithashtu një mundësi për të përmbysur trendin e deritanishëm të pafavorshëm ndaj të ashtuquajturve lojtarë të mëdhenj, pa marrë parasysh mundësinë e shkëlqyeshme për t’u shkëputur nga bardhezinjtë me shtatë pikë, duke gërmuar kështu një hendek të mirë në renditje. Conte ka akoma disa ditë për të përcaktuar strategjinë dhe formacionin, me shpresën se infermieria nuk do të mbushet më tej, pasi të ketë mirëpritur edhe Darmian (i cili u bashkua me D’Ambrosio). Trajneri nga Lecce e di se ka “ase nën mëngë” për të thyer skuadrën e Pirlos.

ÇIFTI ULËRITËS – “Arma” e parë e Conte mund të jetë vetëm “LuLa”. Lukaku gjeti ritmin e tij, duke u kthyer nga minuta e parë kundër Romës dhe marrëveshja me Lautaro Martinez nuk prodhoi gol vetëm për disa centimetra. Pas 111 golave ​​të sezonit të kaluar (një rekord te zikaltrit që nga viti 1930), belgu dhe argjentinasi vazhdojnë të udhëtojnë me një ritëm të lartë: 12 golat e të parit dhe 9 të të dytit janë me vlerë titullit. Ata janë dy hapa mbi çiftin Ronaldo-Morata (në një lartësi prej 19 golash). Me ata të dy përpara, Conte mund të flejë i qetë. Duke marrë parasysh se mbrojtja e Juventusit, gjithashtu do të duhet të bëjë pa De Ligt, forca e ndikimit të “LuLa” mund të rezultojë vendimtare në animin e peshores nga ana e Interit.

ASI NËN MËNGË – Për momentin, mbase faktori përcaktues zikaltër është gjendja fantastike e Hakimit. Përpjekja dhe shkathtësia e marokenit në krahun e djathtë po dëshmojnë të jenë vendimtare, duke sjellë edhe rezultate konkrete. Të jemi të saktë: 6 gola dhe 4 asiste, numra prej sulmuesi. Ish-lojtari i Real Madridit tashmë ka shënuar pothuajse të njëjtën sasi golash sa gjithë sezonin e kaluar në Bundesliga (7), me fanellën e Borussia Dortmund, por me një të tretën e paraqitjeve (17 me 54). Përtej momentit veçanërisht të lumtur të marokenit, i cili u rikuperua pas një periudhe të shkurtër rënieje, ekziston edhe urgjenca e Pirlos në atë korsi, në të cilën Hakimi do të tërbohet. Në korsinë e tij, Interi mund të gjejë autostradë autentike për të servirur “LuLa” ose për të shkuar direkt në goditje dhe për të shtuar “plaçkën” personale, tashmë të majme.

MURI – Ndër lajmet më ngushëlluese për Conte është kthimi i Skriniar në nivelet e përsosmërisë. Sllovaku 25-vjeçar është rishfaqur i plotë, pasi e përfundoi sezonin e kaluar në skaj. Për një muaj, ai ka marrë fanellën e titullarit dhe ka gjetur golin, pas një mijë ditëve agjërim. Skriniar shtrëngoi dhëmbët, pasi ishte një hap larg lamtumirës, dhe tani po korr shpërblimet e përpjekjes dhe sakrificës për t’u përshtatur me mbrojtjen e tre personave, “markën tregtare” të Conte. Sot, sllovaku ka rifituar besimin dhe sigurinë, armët thelbësore në përpjekje për të ndaluar Ronaldon e egër.

NEVOJA DHE MUNDËSIA – Pastaj ka uri, atë që nuk mund ta humbasë ky Inter pas “nokautit” tallës në Genova dhe barazimi fatkeq në Romë, ku të besuarit e Conte hodhën në erë pesë pikë të rënda, më shumë për dobësitë e tyre sesa për meritat e të tjerëve. Me Milanin përpara, që nuk tregon shenja ngadalësimi, kthimi te suksesi është pothuajse një domosdoshmëri, gjithashtu për moralin e skuadrës. Për zikaltrit është gjithashtu koha të ndryshojnë një prirje e cila, nëse akoma nuk është shqetësuese, është sidoqoftë indikative: në përplasjet me skuadrat e kreut, deri më tani Interi është gëzuar vetëm një herë, më 16 dhjetor kundër Napolit (1-0). Nga ana tjetër, kundër Atalanta, Roma dhe Lazio ka marrë barazime, ndërsa ndaj Milanit u mposhtën. Ajo kundër Juves është një mundësi për të treguar më në fund gjoksin në një ndeshje rivalësh të drejtpërdrejtë, për të provuar se nuk janë të shkëlqyer vetëm kundër “të vegjëlve”.